145. Levensloop Gert Butlhuis
Beste allemaal,
Na de lagere school kwam ik via wat omzwervingen terecht op de HAVO(top) te Almelo. Op een witte Puch met een groot stuur reed ik naar school. Op de HAVO ontmoette ik Femmy. Ze zat naast mij in de klas.
De HAVO heb ik goed doorlopen en toen moest ik een keuze maken. Of verder gaan om onderwijzer te worden of in militaire dienst gaan. Mijn vader zag mij graag als onderwijzer. Mijn drie zussen hadden allemaal voor het onderwijs gekozen! Maar…schoondochter in spé deed toen op de P.A. al mee!
Het werd militaire dienst. Na de zestien maanden dienstplicht in Seedorf (Duitsland) ben ik als vakantiewerker aan het werk gegaan bij “ De Groots Houtbouw in Vroomshoop”.
In deze tijd kreeg ik een vinger in een vlakbank. Ik ontving ziekengeld en daarna WW. Je moest je in die tijd nog wekelijks melden bij een correspondent van de WW in het gebouw “Irene”.
Tijdens een gesprek vroeg de correspondent of ik interesse had in een baan op het GAK.
En ja hoor, na een sollicitatiegesprek en nog een ronde werd ik aangenomen per 1 mei 1975 op het GAK in Hengelo. (Femmy woonde ook in Hengelo).
Ik werk nog steeds bij het UWV(huidige naam). In augustus 1977 begon Femmy in Nunspeet te werken en ik per 1 november 1977 bij het GAK in Zwolle. Ik heb diverse afdelingen doorlopen en op dit moment ben ik contractdeskundige. Ik houd me bezig met het aansturen van reïntegratiebedrijven.
Op 1 maart 1978 ben ik getrouwd met Femmy. Fem staat part-time (2 ½ dag) voor de klas. Ze heeft ook les gegeven aan haar eigen kinderen. Op dit moment geeft ze les in een tweetal combinatieklassen. Ze is breed inzetbaar!
We hebben twee kinderen gekregen. Erik-Jan (24) en Sjoukje (22).
Erik-Jan is bijna klaar met zijn studie Econometrie aan de Erasmus-universiteit. Hij woont inmiddels weer thuis. Tussendoor deed hij nog de Jongerenwerkersopleiding aan de Wittenberg in Zeist.
Hij doet veel op dit gebied in onze kerkelijke gemeente: Nederlands Gereformeerde Kerk.
Om in zijn onderhoud te kunnen voorzien heeft hij ook een Web-Designbedrijf.. Hij heeft nog meer plannen en sinds kort een lieve vriendin.
Sjoukje volgt de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening in Zwolle. Ook zij is actief in onze gemeente en we luisteren graag naar haar dwarsfluiten!
Zij koos er voor om thuis te blijven wonen en dat vinden we eigenlijk heel gezellig. Zij werkt op de vrijdagavond en de zaterdag bij de HEMA op de klanten- en fotoservice.
Kleinkinderen hebben we dus niet. Op mijn buro staat wel een foto van ons petekind uit Hongarije (Pápa). Ze is acht jaar. Meestal gaan we één of twee keer per jaar op bezoek. Dat is voor ons iets geweldigs.
Maria Kata (zo heet ze) is door Femmy ten doop gehouden. Ze weet al heel goed dat haar “peetfamilie”in Nederland woont. We zijn dol op haar.
Contacten met haar familie zijn ontstaan vanuit reizen naar Roemenië en Oekraïne.
Een band met Vroomshoop heb ik nog wel. Mijn moeder (90) woont er nog steeds. Mijn vader is in 1999 overleden.
Ook twee zussen hebben nog een band met Vroomshoop en wel met de families Welmers en Vaartjes aan de Tonnendijk.
Tot zover mijn verhaal. Ik verheug me erg op de reünie. Ik ga steeds meer oud-klasgenoten herkennen. Het gaat dus steeds meer leven.
Gert Bulthuis
Nunspeet 1-3-2007
Na de lagere school kwam ik via wat omzwervingen terecht op de HAVO(top) te Almelo. Op een witte Puch met een groot stuur reed ik naar school. Op de HAVO ontmoette ik Femmy. Ze zat naast mij in de klas.
De HAVO heb ik goed doorlopen en toen moest ik een keuze maken. Of verder gaan om onderwijzer te worden of in militaire dienst gaan. Mijn vader zag mij graag als onderwijzer. Mijn drie zussen hadden allemaal voor het onderwijs gekozen! Maar…schoondochter in spé deed toen op de P.A. al mee!
Het werd militaire dienst. Na de zestien maanden dienstplicht in Seedorf (Duitsland) ben ik als vakantiewerker aan het werk gegaan bij “ De Groots Houtbouw in Vroomshoop”.
In deze tijd kreeg ik een vinger in een vlakbank. Ik ontving ziekengeld en daarna WW. Je moest je in die tijd nog wekelijks melden bij een correspondent van de WW in het gebouw “Irene”.
Tijdens een gesprek vroeg de correspondent of ik interesse had in een baan op het GAK.
En ja hoor, na een sollicitatiegesprek en nog een ronde werd ik aangenomen per 1 mei 1975 op het GAK in Hengelo. (Femmy woonde ook in Hengelo).
Ik werk nog steeds bij het UWV(huidige naam). In augustus 1977 begon Femmy in Nunspeet te werken en ik per 1 november 1977 bij het GAK in Zwolle. Ik heb diverse afdelingen doorlopen en op dit moment ben ik contractdeskundige. Ik houd me bezig met het aansturen van reïntegratiebedrijven.
Op 1 maart 1978 ben ik getrouwd met Femmy. Fem staat part-time (2 ½ dag) voor de klas. Ze heeft ook les gegeven aan haar eigen kinderen. Op dit moment geeft ze les in een tweetal combinatieklassen. Ze is breed inzetbaar!
We hebben twee kinderen gekregen. Erik-Jan (24) en Sjoukje (22).
Erik-Jan is bijna klaar met zijn studie Econometrie aan de Erasmus-universiteit. Hij woont inmiddels weer thuis. Tussendoor deed hij nog de Jongerenwerkersopleiding aan de Wittenberg in Zeist.
Hij doet veel op dit gebied in onze kerkelijke gemeente: Nederlands Gereformeerde Kerk.
Om in zijn onderhoud te kunnen voorzien heeft hij ook een Web-Designbedrijf.. Hij heeft nog meer plannen en sinds kort een lieve vriendin.
Sjoukje volgt de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening in Zwolle. Ook zij is actief in onze gemeente en we luisteren graag naar haar dwarsfluiten!
Zij koos er voor om thuis te blijven wonen en dat vinden we eigenlijk heel gezellig. Zij werkt op de vrijdagavond en de zaterdag bij de HEMA op de klanten- en fotoservice.
Kleinkinderen hebben we dus niet. Op mijn buro staat wel een foto van ons petekind uit Hongarije (Pápa). Ze is acht jaar. Meestal gaan we één of twee keer per jaar op bezoek. Dat is voor ons iets geweldigs.
Maria Kata (zo heet ze) is door Femmy ten doop gehouden. Ze weet al heel goed dat haar “peetfamilie”in Nederland woont. We zijn dol op haar.
Contacten met haar familie zijn ontstaan vanuit reizen naar Roemenië en Oekraïne.
Een band met Vroomshoop heb ik nog wel. Mijn moeder (90) woont er nog steeds. Mijn vader is in 1999 overleden.
Ook twee zussen hebben nog een band met Vroomshoop en wel met de families Welmers en Vaartjes aan de Tonnendijk.
Tot zover mijn verhaal. Ik verheug me erg op de reünie. Ik ga steeds meer oud-klasgenoten herkennen. Het gaat dus steeds meer leven.
Gert Bulthuis
Nunspeet 1-3-2007
Geen opmerkingen:
Een reactie posten