132. Leuke bijzondere verhalen (2)
Verhaal nr 1. Warner Nieboer, bloemlezing uit het werk van een diender is gepubliceerd onder nummer 128
Verhaal nr 2. Teun Kolkman, 'ik ga slapen ik ben moe' treffen jullie onderstaand aan.
Ik ga slapen, ik ben moe!
Mijn vader was van ’19! Mijn moeder was van ’21! (nummer 1)
Al in ’87, in de toen koude maand januari, moest ik afscheid nemen van mijn vader. Ik mocht hem, samen met mijn moeder, broers, zusters en vele anderen die hem lief waren, begraven op een winterse dag in mijn geboortedorp Vroomshoop. Het was op de 17e, mijn zwager Anne was jarig! Mijn vader zou op 2 oktober in dat jaar 68 jaar geworden zijn. Mijn moeder heb ik onlangs naar het graf moeten brengen. 83 was ze en niemand van de familie was toen jarig, maar toch vierden we een beetje feest. Feest omdat ze was verlost. Droevig was het wel, want het leven ging met ons alleen verder. We hadden het koud bij de begrafenis van mijn vader, maar bij het begraven van mijn moeder in juli 2004 was het warm. Bij mijn vader moest de jas aan en bij mijn moeder moest de jas uit. Je doet overigens ‘’een flinke jas uit’’ wanneer je je ouders verliest. Zowel van Jan Hendrik en Jantje, zo heten mijn ouders, word ik nog steeds warm en tegelijkertijd koud van binnen. Ze waren van ’19 en ’21! Ze hadden van nu moeten zijn!
Ik ben van ’53, mijn moeder was 32 toen zij mij baarde. Ja, zo benoemde je dat toen. Nu krijg je een kind, maar toen baarde je nog. Toen kwam ook de kruidenier nog langs om het boodschappenboekje op te halen. Toen was er sprake van een ramp, als bij de buurt super van Schippers een fles abro bevroor. Nu staat bijna op die zelfde plek van Freek een ALDI. En even verderop een concurrent. Bij Freek kocht je nog gewoon een ei. Op woensdag als de plaatselijke markt eens in de veertien dagen plaats vond, kreeg ik een stuiver ( centen, geen euro) om snoep bij Freek te kopen. Op de markt bij de snoep koning, die voor de schoenenzaak van Lohuizen stond, kon je ook terecht. Je was de koning te rijk. Een steek of iets met een verassing. De directeur van de buurt super voelde persoonlijk nog aan waarom het ging. Kom daar vandaag aan de dag nog eens voor. Een 06 nummer of een website voor klachten is je deel. Is uw probleem A kies dan 1, hebt u vragen over B, kies dan 2 of wilt u door verbonden worden met een medewerker. Bij de buurtsuper bracht je het kapotte ei gewoon terug. Je kreeg een nieuwe! Ik weet niet van wanneer Freek was, maar voor mij zou hij van deze tijd mogen zijn.
Ik spreek wel vrijmoedig over Freek, maar voor mij was het toen meneer Schippers of buurman. Tutoyeren is van deze tijd. Toen was je ook geen 67, maar je was van ’19.
Fier stond ik voor in de kerk bij beide begrafenissen van mijn ouders. Ik sprak met liefde over mijn ouders, het leek of ik er niet koud of warm van werd. De tranen kwamen later! Graag had ik nog met Freek, mijn vader en mijn moeder over toen willen spreken. Helaas kan dat niet meer, want ik ben van ’53 en zij waren van ’19 en ’21 en ook Freek is allang begraven.
Mijn zonen, van 24, 21 en 18, kennen Freek vanuit verhalen. Zij zijn niet van…, maar zijn van nu. Mijn vader van ’19 zou trots op de mannen geweest zijn. Mijn moeder van ’21 heeft gelukkig nog een heel stuk van hun leven mee gekregen. Freek was van toen, meneer Schippers had van nu moeten zijn.
In het bijbelboek Prediker 7 vers 10 staat: “Vraag niet waarom het vroeger beter was dan nu; want zo’n vraag klinkt niet al te verstandig”. En dan te weten dat deze tekst ook al geschreven stond in 1919 en 1921. Freek moet dat dus ook geweten hebben. Het is al laat, ik ga naar bed. Ik bid wat ik toen ook al bad toen meneer Schippers nog naast ons woonde.
Ik ga slapen, ik ben moe.
Sluit mijn beide ogen toe.
Here houdt ook deze nacht,
over mij getrouw de wacht.
Mijn vader was van ’19! Mijn moeder was van ’21! (nummer 1)
Al in ’87, in de toen koude maand januari, moest ik afscheid nemen van mijn vader. Ik mocht hem, samen met mijn moeder, broers, zusters en vele anderen die hem lief waren, begraven op een winterse dag in mijn geboortedorp Vroomshoop. Het was op de 17e, mijn zwager Anne was jarig! Mijn vader zou op 2 oktober in dat jaar 68 jaar geworden zijn. Mijn moeder heb ik onlangs naar het graf moeten brengen. 83 was ze en niemand van de familie was toen jarig, maar toch vierden we een beetje feest. Feest omdat ze was verlost. Droevig was het wel, want het leven ging met ons alleen verder. We hadden het koud bij de begrafenis van mijn vader, maar bij het begraven van mijn moeder in juli 2004 was het warm. Bij mijn vader moest de jas aan en bij mijn moeder moest de jas uit. Je doet overigens ‘’een flinke jas uit’’ wanneer je je ouders verliest. Zowel van Jan Hendrik en Jantje, zo heten mijn ouders, word ik nog steeds warm en tegelijkertijd koud van binnen. Ze waren van ’19 en ’21! Ze hadden van nu moeten zijn!
Ik ben van ’53, mijn moeder was 32 toen zij mij baarde. Ja, zo benoemde je dat toen. Nu krijg je een kind, maar toen baarde je nog. Toen kwam ook de kruidenier nog langs om het boodschappenboekje op te halen. Toen was er sprake van een ramp, als bij de buurt super van Schippers een fles abro bevroor. Nu staat bijna op die zelfde plek van Freek een ALDI. En even verderop een concurrent. Bij Freek kocht je nog gewoon een ei. Op woensdag als de plaatselijke markt eens in de veertien dagen plaats vond, kreeg ik een stuiver ( centen, geen euro) om snoep bij Freek te kopen. Op de markt bij de snoep koning, die voor de schoenenzaak van Lohuizen stond, kon je ook terecht. Je was de koning te rijk. Een steek of iets met een verassing. De directeur van de buurt super voelde persoonlijk nog aan waarom het ging. Kom daar vandaag aan de dag nog eens voor. Een 06 nummer of een website voor klachten is je deel. Is uw probleem A kies dan 1, hebt u vragen over B, kies dan 2 of wilt u door verbonden worden met een medewerker. Bij de buurtsuper bracht je het kapotte ei gewoon terug. Je kreeg een nieuwe! Ik weet niet van wanneer Freek was, maar voor mij zou hij van deze tijd mogen zijn.
Ik spreek wel vrijmoedig over Freek, maar voor mij was het toen meneer Schippers of buurman. Tutoyeren is van deze tijd. Toen was je ook geen 67, maar je was van ’19.
Fier stond ik voor in de kerk bij beide begrafenissen van mijn ouders. Ik sprak met liefde over mijn ouders, het leek of ik er niet koud of warm van werd. De tranen kwamen later! Graag had ik nog met Freek, mijn vader en mijn moeder over toen willen spreken. Helaas kan dat niet meer, want ik ben van ’53 en zij waren van ’19 en ’21 en ook Freek is allang begraven.
Mijn zonen, van 24, 21 en 18, kennen Freek vanuit verhalen. Zij zijn niet van…, maar zijn van nu. Mijn vader van ’19 zou trots op de mannen geweest zijn. Mijn moeder van ’21 heeft gelukkig nog een heel stuk van hun leven mee gekregen. Freek was van toen, meneer Schippers had van nu moeten zijn.
In het bijbelboek Prediker 7 vers 10 staat: “Vraag niet waarom het vroeger beter was dan nu; want zo’n vraag klinkt niet al te verstandig”. En dan te weten dat deze tekst ook al geschreven stond in 1919 en 1921. Freek moet dat dus ook geweten hebben. Het is al laat, ik ga naar bed. Ik bid wat ik toen ook al bad toen meneer Schippers nog naast ons woonde.
Ik ga slapen, ik ben moe.
Sluit mijn beide ogen toe.
Here houdt ook deze nacht,
over mij getrouw de wacht.
Mijn vader was van ’19! Mijn moeder was van ’21! nummer 1
Teun Kolkman, Enschede, 10 februari 2005
Wanneer je meer verhalen van Teun Kolkman wilt lezen ga dan naar de volgende site: http://www.vroomshoop.com/verhalen/teunkolkman/verhalenteun.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten