214. Verslag India reis van Betty de Jong als 23 jarige in 1976
The magical mystery tour naar India door Betty de Jong.
Het was 1976 en ik was 23 jaar. De vrijheid lokte en ik zei mijn
baan op. Met een vriendin hadden we het plan om naar India te gaan met de Magic Bus. Een enkeltje Amsterdam naar New Delhi voor slechts 350 gulden. In september vertrokken we, richting 
winter en niet zo heet in de Aziatische landen. Uitgezwaaid in Zwolle door mij ouders, die het wel erg moeilijk vonden dat ik voor een jaar wegging. Maar we hadden vaste plekken waar we heen reden en zo konden we 'post restante' schrijven en ook een collect call was mogelijk.
Eerst van Amsterdam naar Athene, waarover we 2 nachten en drie dagen deden. In Athene verbleven we een korte week en sliepen in een sleep-inn. Ik was blij dat ik mijn eigen slaapzak mee had en dat werd ongeveer mijn eigen huis, lekker vertrouwd. In Athene veel gezien en na vijf dagen overgestapt op een andere bus, die ons in een maand naar New Delhi zou vervoeren. De bus ging eigenlijk naar Nepal, alwaar hij verkocht werd. De reis ging naar Istanbul, waar we ook ongeveer 5 dagen zouden verblijven. Van de reis herinner ik mij niet zoveel, wel dat we veel s 'nachts reden en dat je dan van alles op de weg tegenkwam. In Istanbul heb ik naast dat we de stad grondig bezochten veel in de “puddingshop'' gezeten. Een soort koffiehuis waar studenten uit Istanbul en westerse 'hippies' elkaar ontmoeten en ik herinner mij de vele discussies over geloof, de cultuur, het leven e.d. Ik vond het fantastisch en erg leerzaam. Van Istanbul naar Erzurum in Oost Turkije. De reis was niet zonder gevaar en ik herinner mij dat wij ergens stopten om te eten e.d. Dat we snel naar de bus moesten omdat men ons met stenen bekogelden. Het oosten van Turkije was erg arm en primitief.
Ik herinner mij dat ik een keer een sanitaire stop moest maken en door 'straatkinderen' belaagd werd. Een Turkse man joeg de kinderen weg, maar ja toen wilde hij wel zijn beloning...... Gelukkig was ik assertief en schreeuwen in het Nederlands verrichtte wonderen. Er is toen wel met de groep in de bus besloten, dat de dames niet meer alleen weg mochten en door enkele heren vergezeld werden. Maar Erzurum was fantastisch en erg vriendelijk. We hebben een paar dagen doorgebracht in een ski oord en het was erg luxe, na de sleep-inns waar we eerder geslapen hadden.
Van hieruit naar Iran, wat niet mijn favoriete land was. Bij de grens deden ze al moeilijk en geloofden mijn handtekening niet, dus een lang oponthoud door mij. Gelukkig hielp een steekpenning, dus konden we weer verder.
In Iran, toen trouwens nog Perzie, een stop in Teheran waar we ook weer wat dagen verbleven. Ik voelde mij daar niet op mijn gemak, aangezien het een erge mannen cultuur is. Weinig vrouwen op straat en geen contact hiermee, behalve in het badhuis, waar we heen gingen, maar daar heerste ook geen prettige sfeer. Door naar Mashad waar we de gouden tempel bezochten in traditioneel kledij. Degene in het zwart ben ik (zie foto), mijn blonde vriendinnen hadden veel bekijks. Van Iran naar Afganistan. Eerst naar Herat, waar de bevolking erg vriendelijk was. De vrouwen lopen wel in burqa, maar doen die binnen direct af, ze wilden graag contact, wat erg leuk was. Van Herat naar Kabul, waar mijn vriendin vrienden had wonen. Hij werkte voor de VN en deed een volkstelling. Kabul was een prachtige en fascinerende stad en wij verbleven er heerlijk 'luxueus'. ( ik ben op het ogenblik 'de Vliegeraar' aan het lezen en dit geeft een prachtig beeld van het Afganistan van toen).
Van Afghanistan naar Pakistan door de fascinerende, maar ook gevaarlijke Khyberpass. Dit moesten we zonder stops rijden, want stoppen was te gevaarlijk.
Van Pakistan is alleen Khandahar blijven hangen, maar ik vond de sfeer niet prettig, de mannen fanatiek en net zoals in Iran vertrouwde ze ik niet. We zijn niet lang in Pakistan gebleven en India was een verademing. Veel vrouwen op straat. Erg nieuwsgierig maar vriendelijk, veel humor en de voertaal is Engels, dus erg prettig. We reden vaak s' nachts, omdat het overdag heet en druk was. Fascinerend wat je allemaal voor dieren zag en ook veel mensen die s' nachts leefden en werkten.
New Dehli was de eindstop voor ons met de bus en we moesten afscheid nemen van vrienden en vriendinnen die we in een maand gemaakt hadden. Veel gingen verder mee naar Nepal, maar wij wilden daar later heen. Een tijdje in New Delhi verbleven in de hectische stad met rijkdom en erge armoede. Veel bedelaars, wat we eigenlijk nog niet tegen waren gekomen. Toen verder gereisd naar Mount Abu, Jaipur en vele andere bekende plaatsen met openbaar vervoer, wat prima ging. Ons doel was Goa . In Goa zijn we een tijd gebleven, want we waren reis moe. Inmiddels waren we met z'n vieren en konden we een huis huren in Goa en het luie leventje begon, strand, zee, zon en de bevolking wat helpen. Het was er allemaal zeer gemoedelijk en relaxt. Ik kan mij dat leven nu niet meer voorstellen. En zo ben ik daar een tijdje gebleven en onverwachts naar Engeland teruggevlogen. Waar ik een maand over had gedaan, deed ik terug in 10 uur. Bizar. Ik heb toen een tijdje in Engeland gewoond. Na een paar maanden kon ik weer terug in mijn oude kamer in Groningen en ging ik naar de sociale academie. Alsof er niets was gebeurt. Alhoewel...........
Het was 1976 en ik was 23 jaar. De vrijheid lokte en ik zei mijn
baan op. Met een vriendin hadden we het plan om naar India te gaan met de Magic Bus. Een enkeltje Amsterdam naar New Delhi voor slechts 350 gulden. In september vertrokken we, richting 
winter en niet zo heet in de Aziatische landen. Uitgezwaaid in Zwolle door mij ouders, die het wel erg moeilijk vonden dat ik voor een jaar wegging. Maar we hadden vaste plekken waar we heen reden en zo konden we 'post restante' schrijven en ook een collect call was mogelijk.Eerst van Amsterdam naar Athene, waarover we 2 nachten en drie dagen deden. In Athene verbleven we een korte week en sliepen in een sleep-inn. Ik was blij dat ik mijn eigen slaapzak mee had en dat werd ongeveer mijn eigen huis, lekker vertrouwd. In Athene veel gezien en na vijf dagen overgestapt op een andere bus, die ons in een maand naar New Delhi zou vervoeren. De bus ging eigenlijk naar Nepal, alwaar hij verkocht werd. De reis ging naar Istanbul, waar we ook ongeveer 5 dagen zouden verblijven. Van de reis herinner ik mij niet zoveel, wel dat we veel s 'nachts reden en dat je dan van alles op de weg tegenkwam. In Istanbul heb ik naast dat we de stad grondig bezochten veel in de “puddingshop'' gezeten. Een soort koffiehuis waar studenten uit Istanbul en westerse 'hippies' elkaar ontmoeten en ik herinner mij de vele discussies over geloof, de cultuur, het leven e.d. Ik vond het fantastisch en erg leerzaam. Van Istanbul naar Erzurum in Oost Turkije. De reis was niet zonder gevaar en ik herinner mij dat wij ergens stopten om te eten e.d. Dat we snel naar de bus moesten omdat men ons met stenen bekogelden. Het oosten van Turkije was erg arm en primitief.
Ik herinner mij dat ik een keer een sanitaire stop moest maken en door 'straatkinderen' belaagd werd. Een Turkse man joeg de kinderen weg, maar ja toen wilde hij wel zijn beloning...... Gelukkig was ik assertief en schreeuwen in het Nederlands verrichtte wonderen. Er is toen wel met de groep in de bus besloten, dat de dames niet meer alleen weg mochten en door enkele heren vergezeld werden. Maar Erzurum was fantastisch en erg vriendelijk. We hebben een paar dagen doorgebracht in een ski oord en het was erg luxe, na de sleep-inns waar we eerder geslapen hadden.
Van hieruit naar Iran, wat niet mijn favoriete land was. Bij de grens deden ze al moeilijk en geloofden mijn handtekening niet, dus een lang oponthoud door mij. Gelukkig hielp een steekpenning, dus konden we weer verder.
In Iran, toen trouwens nog Perzie, een stop in Teheran waar we ook weer wat dagen verbleven. Ik voelde mij daar niet op mijn gemak, aangezien het een erge mannen cultuur is. Weinig vrouwen op straat en geen contact hiermee, behalve in het badhuis, waar we heen gingen, maar daar heerste ook geen prettige sfeer. Door naar Mashad waar we de gouden tempel bezochten in traditioneel kledij. Degene in het zwart ben ik (zie foto), mijn blonde vriendinnen hadden veel bekijks. Van Iran naar Afganistan. Eerst naar Herat, waar de bevolking erg vriendelijk was. De vrouwen lopen wel in burqa, maar doen die binnen direct af, ze wilden graag contact, wat erg leuk was. Van Herat naar Kabul, waar mijn vriendin vrienden had wonen. Hij werkte voor de VN en deed een volkstelling. Kabul was een prachtige en fascinerende stad en wij verbleven er heerlijk 'luxueus'. ( ik ben op het ogenblik 'de Vliegeraar' aan het lezen en dit geeft een prachtig beeld van het Afganistan van toen).
Van Afghanistan naar Pakistan door de fascinerende, maar ook gevaarlijke Khyberpass. Dit moesten we zonder stops rijden, want stoppen was te gevaarlijk.
Van Pakistan is alleen Khandahar blijven hangen, maar ik vond de sfeer niet prettig, de mannen fanatiek en net zoals in Iran vertrouwde ze ik niet. We zijn niet lang in Pakistan gebleven en India was een verademing. Veel vrouwen op straat. Erg nieuwsgierig maar vriendelijk, veel humor en de voertaal is Engels, dus erg prettig. We reden vaak s' nachts, omdat het overdag heet en druk was. Fascinerend wat je allemaal voor dieren zag en ook veel mensen die s' nachts leefden en werkten.
New Dehli was de eindstop voor ons met de bus en we moesten afscheid nemen van vrienden en vriendinnen die we in een maand gemaakt hadden. Veel gingen verder mee naar Nepal, maar wij wilden daar later heen. Een tijdje in New Delhi verbleven in de hectische stad met rijkdom en erge armoede. Veel bedelaars, wat we eigenlijk nog niet tegen waren gekomen. Toen verder gereisd naar Mount Abu, Jaipur en vele andere bekende plaatsen met openbaar vervoer, wat prima ging. Ons doel was Goa . In Goa zijn we een tijd gebleven, want we waren reis moe. Inmiddels waren we met z'n vieren en konden we een huis huren in Goa en het luie leventje begon, strand, zee, zon en de bevolking wat helpen. Het was er allemaal zeer gemoedelijk en relaxt. Ik kan mij dat leven nu niet meer voorstellen. En zo ben ik daar een tijdje gebleven en onverwachts naar Engeland teruggevlogen. Waar ik een maand over had gedaan, deed ik terug in 10 uur. Bizar. Ik heb toen een tijdje in Engeland gewoond. Na een paar maanden kon ik weer terug in mijn oude kamer in Groningen en ging ik naar de sociale academie. Alsof er niets was gebeurt. Alhoewel...........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten