73. Levensloop Hanny van Veldhuizen (09-02-2007)

Zoals menigeen uit onze klas ben ook ik naar MULO gegaan na de lagere school. Wanneer we daar een uurtje vrij hadden gingen we nog wel eens bij Warna, die vlak bij de school woonde, plaatjes luisteren op haar kamer. Monday, monday van de Mama’s & Papa’s staat me daar nog van bij. Daarna ben ik gaan werken bij TenCate in Almelo op de financiële administratie. Ook actief geweest voor Turtle in Irene, menigeen van onze generatie zal daar nog wel herinneringen aan hebben. De bands die optraden en de disco’s. En zo als dat gaat, je gaat op kamers, daarna een huurhuisje en weer daarna koop je een huis en dat alles nog steeds in Vroomshoop. Ben nooit getrouwd, heb wel ongeveer tien jaar een vriend gehad, maar deze relatie heeft de stormen van het onverwachte overlijden van zijn vader, het ziekbed en overlijden van mijn vader en de ziekte van mijn schoonzusje niet overleefd. Mijn schoonzusje is na twee jaar ziekbed ook overleden. Dat waren heftige jaren. Verder ben ik absoluut niet sportief, maar kijk ik er wel graag naar. Sinds vele jaren ben ik lid van het koor “Zang & Vriendschap” in Vroomshoop. Op 3 februari j.l. hebben we een prachtig jubileumconcert gegeven, waar we “Die Schöpfung” van Haydn hebben uitgevoerd. En zoals dat gaat wanneer met cijfertjes werkt, wordt je dus penningmeester bij zo’n koor. Bij mijn moeder vond ik nog een foto van mezelf op hetzelfde paardje waarop ook Nico is gefotografeerd en een foto waar ik op sta met m’n twee jongere broers Eddie en Chris, m’n oudste broer Gijsbert zat niet bij ons op de lagere school. Tijdens het schrijven van dit stukje kijk ik regelmatig even naar foto’s die al op de site staan en dan komen er ook weer herinneringen naar boven. Zoals aardappels pitten met een stel meiden uit de klas bij Giny’s vader en daar dan een patatje voor krijgen. Daar waren volgens mij ook Betsie en Gerja Dubbink bij. M’n eerste schooldag in Vroomshoop in de 2e klas waar iedereen elkaar al kende en daar sta je dan als nieuweling, vond ik helemaal niet leuk. De eerste namen die ik toen wist waren die van Pieter Kooi en Nico Stegeman, die waren in het speelkwartier op het schoolplein zeer luidruchtig aanwezig en Aafke Afman want met haar fietste ik terug naar huis, we woonden bij elkaar in de buurt. En Albert Reefhuis, die hield je te vriend als je dan een keer ruzie had met iemand riep je de hulp van Albert in want hij was lekker sterk.
En een keer in de twee weken was er op woensdag markt in de Julianastraat, dan kreeg je van thuis een paar centen of een stuiver mee om snoep te kopen. Herinneringen genoeg, ik zie er naar uit om iedereen te ontmoeten op 21 april.