94. Levensloop Teatske Jongsma
Na de lagere schooltijd in Vroomshoop ging ik nog één jaar naar de HBS in Hardenberg. Daarna verhuisden wij naar Enschede, waar ik de rest van de middelbare school afmaakte. Vervolgens werkte ik enkele jaren in de verpleging in Hengelo.
Ondertussen leerde ik Ronald, mijn latere echtgenoot, kennen. We trouwden in 1975 en omdat hij nog studeerde verdiende ik de kost als dokterassistente. Na zijn afstuderen verhuisden we met z’n tweeën naar België. We kwamen te wonen in Rotselaar, een dorpje in de buurt van Leuven, nog net in het Nederlandstalig gedeelte. Hoewel dat Nederlands ook tegenviel. Elk dorp heeft zijn eigen Vlaams dialect en af en toe leverde dat Babylonische spraakverwarringen op. Hier zijn onze twee oudste dochters, Mirjam en Annemie, geboren.
Na vijf jaar togen wij weer naar het Noorden, en wel het hoge Noorden: Delfzijl. Daar werd onze jongste dochter Ellen geboren. Uiteindelijk kwamen we weer vijf jaar later in Leersum terecht, waar we tot op heden (al bijna twintig jaar) wonen.
Toen de kinderen wat groter waren heb ik de lerarenopleiding Gezondheidskunde en Verzorging gevolgd. Heel leuk om op je veertigste weer achterin de klas te zitten keten.
Uiteindelijk toch weer teruggekeerd naar mijn “oude liefde”, de zorg. Intussen werk ik al weer acht jaar in de bejaardenzorg.
Zoals dat met kinderen pleeg te gaan, ze worden snel groot. Ze wonen alle drie samen met hun partner. De oudste twee zijn klaar met hun studie en hebben leuke banen. De jongste zal medio dit jaar afstuderen.
Ondertussen leerde ik Ronald, mijn latere echtgenoot, kennen. We trouwden in 1975 en omdat hij nog studeerde verdiende ik de kost als dokterassistente. Na zijn afstuderen verhuisden we met z’n tweeën naar België. We kwamen te wonen in Rotselaar, een dorpje in de buurt van Leuven, nog net in het Nederlandstalig gedeelte. Hoewel dat Nederlands ook tegenviel. Elk dorp heeft zijn eigen Vlaams dialect en af en toe leverde dat Babylonische spraakverwarringen op. Hier zijn onze twee oudste dochters, Mirjam en Annemie, geboren.
Na vijf jaar togen wij weer naar het Noorden, en wel het hoge Noorden: Delfzijl. Daar werd onze jongste dochter Ellen geboren. Uiteindelijk kwamen we weer vijf jaar later in Leersum terecht, waar we tot op heden (al bijna twintig jaar) wonen.
Toen de kinderen wat groter waren heb ik de lerarenopleiding Gezondheidskunde en Verzorging gevolgd. Heel leuk om op je veertigste weer achterin de klas te zitten keten.
Uiteindelijk toch weer teruggekeerd naar mijn “oude liefde”, de zorg. Intussen werk ik al weer acht jaar in de bejaardenzorg.
Zoals dat met kinderen pleeg te gaan, ze worden snel groot. Ze wonen alle drie samen met hun partner. De oudste twee zijn klaar met hun studie en hebben leuke banen. De jongste zal medio dit jaar afstuderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten