196. Een 'grafdag'!

Zaterdag 17 maart 2007. Vanochtend vroeg in een miezerige regen ontmoette ik mijn 5 jaar oudere broer Dinand vanuit Zevenaar op het Julianaplein te Vroomshoop. Hij had zijn auto geparkeerd waar eens ons schoolplein was, achter de vier grote kastanje bomen. Vandaar uit vertrokken we samen met mijn auto gewapend met hark, schoffel, schop, stoffer en blik en schoonmaak middelen naar de oude begraafplaats te Vroomshoop aan de Hammerstraat.
De storm van een paar weken geleden had menig oude grafsteen om ver geblazen. Zo ook de steen van onze opa en oma Kolkman. Het lag omver in drie stukken, gebroken achter het graf. Vanuit ons historisch besef en onze opvoeding konden we het niet nalaten dit zo snel als mogelijk te repareren. Zo’n opa en oma laat je niet liggen! De steen ligt inmiddels weer gelijmd bij Bertus Dubbink aan de Hammerstraat uit te harden en te drogen. (zie foto) De drie barsten zijn nog goed te zien. Maar daar wordt nog wat polijst werk aan gedaan. Voor 7 euro nieuw grind gekocht. Over 2 weken liggen opa en oma Kolkman er weer mooi bij. Omdat de steen nog tijd nodig had om weer recht over eind te kunnen staan, hadden wij tijd voor andere graven. We hebben oom’s en tante’s er ook weer mooi bij laten liggen. Met een emmer en een sopje kun je ook op een begraafplaats nog veel tot leven brengen. (zie foto) Het toeval wil of niet dat op Hammerstraat 40 (zie bericht 185 op het blogspot) aan de overkant van de spoorlijn van de begraafplaats, waar wij grafwerkzaamheden aan het verrichten zijn, Jan Sterk het zelfde deed. Samen met zijn familieleden was hij het huis aan het ontruimen van zijn moeder, het is namelijk verkocht. Omdat broer Dinand al jaren bevriend is met Jan neemt hij nog een nostalgisch aandenken mee, een thermometer met houtworm. Het advies is om het een paar dagen in de diepvries te leggen zodat de houtworm eruit verdwijnt en het aandenken nog jaren mee kan. De Jan met de pet op foto nr 185, met dat verhaal van die sneeuwbal en die muis heb ik anno 17 maart 2007 gefotografeerd op de laatste dag dat hij zijn ouderlijk huis moest ontruimen (zie foto). We hebben nog even veel anekdotes uitgewisseld en zo werd het een prettige grafdag. Onze lunch pauze hebben we besteed bij cafetaria Kremer. Met een groot ouderwets bord patat met mayonaise hebben we genoeglijk met broer Dick, van Giny Kremer, gesproken, de huidige eigenaar. (zie foto) En ondertussen heb ik even de kans waargenomen om een paar foto’s te maken van het etablissement waar wij ook op 21 april in de avonduren een borrel gaan drinken (zie foto’s). De middag hebben we besteed aan de graven op de nieuwe begraafplaats. Mijn ouders, mijn oma van Dijk, alle oom’s en tantes. Ze liggen er allemaal weer even schoon en vredig bij. De schoonmaakspullen weer in de auto en dan nog even wat oude bekenden van mijn ouders opzoeken in het dorp die nog leven. Er was er één bij (82 jaar), die vertelde dat hij weer proef examen had gedaan voor zijn rijexamen en het niet haalde omwille van zijn ogen. Hij vroeg aan de examinator: geef mij er dan alleen één voor de zandwegen! Alleen dat al had het boekenbal nog veel beter doen slagen. Als afsluiting van de dag zijn we even wezen buurten bij de familie Sickman, onze oude buren van de Julianastraat 7b. En ook om even te checken of de dubbeldekker voor onze schoolreis op 21 april nog wel gereserveerd stond. En dat was het geval. Oude buren, een gesprek, graven, broer Dick van Giny Kremer, broer Dinand, Jan Sterk, een Vroomshooper die de grafsteen lijmt van mijn opa en oma, een rijbewijs voor op de zandwegen, een feest van herkenning, zaterdag 17 maart te Vroomshoop.