190. Levensloop F E (Fierman Eduard) van Duijn en G H (Gerritdina Hermina) van Duijn-Wensink
Juffrouw van Duijn, toen nog Wensink in 1937
Mien Wensink werd geboren op 10 augustus 1912 in Enschede. Na het behalen van haar kweekschool diploma vertrok ze in 1932 naar Vroomshoop waar ze een aanstelling had als onderwijzeres aan de Hervormde School. Hier maakte ze al snel vrienden , maar werd ook geconfronteerd met bittere armoede en slechte woonomstandigheden voor veel van haar leerlingen. Ze was niet alleen schooljuf maar ook sociaal werkster. Zo organiseerde ze in Enschede kledinginzamelingen voor haar leerlingen. Een van haar beste vriendinnen werd de vrouw van dokter van Duijn.
Meester van Duijn had grote moeite om aan een vaste aanstelling te komen, als jong onderwijzer kon hij alleen maar tijdelijke aanstellingen krijgen. In korte tijd heeft hij op 13 scholen les gegeven door het hele land. Hij heeft ook nog korte tijd les gegeven op de Hervormde School in Vroomshoop. In de tussentijd hadden Eduard en Mien elkaar al ontmoet bij zijn broer thuis.
Meester van Duijn links achter, juf Bekkering en handwerk juf Visser. Zittend links juf Terpstra, in het midden meester Rutgers en rechts meester Kerkkamp.
Dit was het team in 1937, mevrouw Nieboer, moeder van Warner, heeft in samenwerking met de de heer Rieks en mevrouw Minie Lambers de namen aangeleverd.
Kort hierna, in 1935, kreeg Eduard een vaste aanstelling als onderwijzer aan de Gereformeerde School waar Meester Rutgers het hoofd was.
In 1938 trouwden Eduard en Mien in een voor die tijd ongebruikelijke oecumenische dienst.
In 1939 werd het eerste kind, Eef, geboren en in 1945 volgde Henk.
In 1946 ging meester Rutgers met pensioen en werd meester van Duijn het nieuwe hoofd. Tot juli 1974 heeft hij deze taak met volle inzet en overtuiging uitgevoerd. Naast het schoolwerk was hij ook maatschappelijk actief in de AR kiesvereniging, Kerkeraad, Rode Kruis etc.
Voor mevrouw van Duijn stond het gezin en familie centraal, maar dan kwam de school. Zij was op elk (ongelegen) moment invalster en heeft jarenlang handwerklessen gegeven. Ook op maatschappelijk gebied was ze actief. Zo was ze ook gedurende een aantal perioden ouderling in de Gereformeerde Kerk.
Meester van Duijn keek erg uit naar zijn pensioen en had veel plannen om meer tijd te besteden aan zijn hobbies zoals fotografie. Ook was een grote wens van hem om een reis te maken naar Canada en de Verenigde Staten om geemigreerde oud leerlingen te bezoeken. Helaas is hier niets van terecht gekomen, hij werd ernstig ziek en overleed op 1 juli 1975.
Mevrouw van Duijn heeft tot medio 2001 aan de Kenedystraat gewoond. Zij voelde zich erg thuis in Vroomshoop en ontving ook van velen steun en aandacht. De laatste 2 jaar voor haar overlijden op 24 augustus 2003 verbleef ze in Kronnenzommer in Hellendoorn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten