woensdag 31 januari 2007

196. Een 'grafdag'!

Zaterdag 17 maart 2007. Vanochtend vroeg in een miezerige regen ontmoette ik mijn 5 jaar oudere broer Dinand vanuit Zevenaar op het Julianaplein te Vroomshoop. Hij had zijn auto geparkeerd waar eens ons schoolplein was, achter de vier grote kastanje bomen. Vandaar uit vertrokken we samen met mijn auto gewapend met hark, schoffel, schop, stoffer en blik en schoonmaak middelen naar de oude begraafplaats te Vroomshoop aan de Hammerstraat.
De storm van een paar weken geleden had menig oude grafsteen om ver geblazen. Zo ook de steen van onze opa en oma Kolkman. Het lag omver in drie stukken, gebroken achter het graf. Vanuit ons historisch besef en onze opvoeding konden we het niet nalaten dit zo snel als mogelijk te repareren. Zo’n opa en oma laat je niet liggen! De steen ligt inmiddels weer gelijmd bij Bertus Dubbink aan de Hammerstraat uit te harden en te drogen. (zie foto) De drie barsten zijn nog goed te zien. Maar daar wordt nog wat polijst werk aan gedaan. Voor 7 euro nieuw grind gekocht. Over 2 weken liggen opa en oma Kolkman er weer mooi bij. Omdat de steen nog tijd nodig had om weer recht over eind te kunnen staan, hadden wij tijd voor andere graven. We hebben oom’s en tante’s er ook weer mooi bij laten liggen. Met een emmer en een sopje kun je ook op een begraafplaats nog veel tot leven brengen. (zie foto) Het toeval wil of niet dat op Hammerstraat 40 (zie bericht 185 op het blogspot) aan de overkant van de spoorlijn van de begraafplaats, waar wij grafwerkzaamheden aan het verrichten zijn, Jan Sterk het zelfde deed. Samen met zijn familieleden was hij het huis aan het ontruimen van zijn moeder, het is namelijk verkocht. Omdat broer Dinand al jaren bevriend is met Jan neemt hij nog een nostalgisch aandenken mee, een thermometer met houtworm. Het advies is om het een paar dagen in de diepvries te leggen zodat de houtworm eruit verdwijnt en het aandenken nog jaren mee kan. De Jan met de pet op foto nr 185, met dat verhaal van die sneeuwbal en die muis heb ik anno 17 maart 2007 gefotografeerd op de laatste dag dat hij zijn ouderlijk huis moest ontruimen (zie foto). We hebben nog even veel anekdotes uitgewisseld en zo werd het een prettige grafdag. Onze lunch pauze hebben we besteed bij cafetaria Kremer. Met een groot ouderwets bord patat met mayonaise hebben we genoeglijk met broer Dick, van Giny Kremer, gesproken, de huidige eigenaar. (zie foto) En ondertussen heb ik even de kans waargenomen om een paar foto’s te maken van het etablissement waar wij ook op 21 april in de avonduren een borrel gaan drinken (zie foto’s). De middag hebben we besteed aan de graven op de nieuwe begraafplaats. Mijn ouders, mijn oma van Dijk, alle oom’s en tantes. Ze liggen er allemaal weer even schoon en vredig bij. De schoonmaakspullen weer in de auto en dan nog even wat oude bekenden van mijn ouders opzoeken in het dorp die nog leven. Er was er één bij (82 jaar), die vertelde dat hij weer proef examen had gedaan voor zijn rijexamen en het niet haalde omwille van zijn ogen. Hij vroeg aan de examinator: geef mij er dan alleen één voor de zandwegen! Alleen dat al had het boekenbal nog veel beter doen slagen. Als afsluiting van de dag zijn we even wezen buurten bij de familie Sickman, onze oude buren van de Julianastraat 7b. En ook om even te checken of de dubbeldekker voor onze schoolreis op 21 april nog wel gereserveerd stond. En dat was het geval. Oude buren, een gesprek, graven, broer Dick van Giny Kremer, broer Dinand, Jan Sterk, een Vroomshooper die de grafsteen lijmt van mijn opa en oma, een rijbewijs voor op de zandwegen, een feest van herkenning, zaterdag 17 maart te Vroomshoop.

195. Adressen klasgenoten 1965 Vroomshoop

De meeste oud adressen van klasgenoten in 1965 in Vroomshoop zijn bekend. Klik de excel overzichten aan en je ziet bij de vraagtekens wat er nog ontbreekt. Voor het feest van herkenning op 21 april is het wel zo leuk dat we van iedereen weten waar hij of zij woonde! De vraagtekens graag reageren. Of als je adres niet klopt ook reageren!



194. De sixties Gemeente Museum Den Haag

Sixties!
Kunst, mode, design, film en fotografie
20 januari 2007 t/m 30 april 2007 Gemeente museum Den Haag.
De tentoonstelling ‘Sixties!’ geeft een uniek tijdsbeeld van een van de meest woelige decennia van de twintigste eeuw: de jaren zestig. Naast Nederlandse kunstenaars als Stanley Brouwn, Constant, Ger van Elk, Daan van Golden en Jan Schoonhoven, zijn ook internationale iconen als Bill Copley, Roy Lichtenstein, Richard Hamilton, Robert Morris, Dan Flavin en Andy Warhol vertegenwoordigd.

Foto: Beethovenstraat Amsterdam 1967, Copyright Ed van der Elsken / Nederlands Fotomuseum, Courtesy Annet Geelink Gallery

http://www.gemeentemuseum.nl/index.php?id=034941
Deze speciale preview vormt een mooie aanvulling op de tentoonstelling ‘Sixties!’ die nog tot en met 29 april 2007 in het museum te zien is. De combinatie kunst, mode, films, foto’s en design maakt naast de culturele, namelijk ook de politieke en maatschappelijke veranderingen van deze kleurrijke periode voelbaar.




193. Vakantiewoning van Irma Vaartjes

Zoals Warner Nieboer een vakantiewoning heeft in Duitsland (zie nr 187). Zo woont Irma Vaartjes uit klas 4 van 1960/1961 in Duitsland en heeft een vakantiewoning in Nederland. Ook Irma biedt haar vakantiewoning aan tegen een sterk gereduceerde prijs voor de (oud)Vroomshoopers.

Zin in een vakantie in de omgeving van je jeugd of wil je gewoon een overnachtingsmogelijkheid in de buurt van je familie dan is dit de oplossing. Het boerderijtje ligt in Giethmen: vanaf Den Ham door het Eerderbos tot aan de rotonde,dan richting Lemele en vervolgens de eerste weg rechts (= R104). Je komt dan langs Restaurant (en vroeger speeltuin!) "Nieuwe Brug",(van de schoolreisjes) hierna de 1e weg rechts. Dit is de Dalmsholterweg en nr. 8 is ons huisje. De prijzen op de flyer zijn niet echt "low budget",maar voor Vroomshopers doen we het voor 250 Euro per week of 40 Euro per nacht ongeacht aantal personen. Behalve de eerste week van juni is het volgeboekt tot 24 september.
(ja,ook het weekend van jullie reunie!). Maar daarna altijd welkom.

192. Levensloop Willy van der Wal-Post


Hallo klasgenoten.Toen ik van deze reünie hoorde dacht ik wat moet ik hier nu mee, van deze tijd kan ik me heel weinig herinneren en heel veel namen zeiden me niets. Deze periode heeft blijkbaar weinig indruk op mij gemaakt maar hoe meer ik er me in ging verdiepen kwamen er toch weer wat namen boven.Zoals Annie Koning, haar haalde ik altijd op als wij naar school gingen, ook kwam ik wel eens bij haar thuis. Hennie Lamberink en Gerrie Westra zeggen mij ook wel iets en Chris Hogenkamp staat me bij omdat hij volgens mij, mij wel eens geplaagd had. Verder heb ik weinig herinneringen aan deze tijd, volgens mij was ik een verlegen meisje dat niet graag in de belangstelling stond en die niet opviel.
Na de lagere school ben ik 3jaar naar de huishoudschool gegaan in Vroomshoop.Toen ben ik ongeveer een jaar bij V&D in de winkel gaan werken. Dit was in Almelo.Daarna ben ik ongeveer een jaar bij Wehkamp in Dedemsvaart gaan werken.Het werk was vreselijk, productiewerk aan de lopende band, dit was niets voor mij.Mijn droom was altijd om met kinderen te werken en door een tip van een vriendin kreeg ik een baan in Wagenborgen (Groningen). Ik dacht dat het een kindertehuis was, maar dat bleek niet zo te zijn Het bleek een psychiatrisch ziekenhuis te zijn. De instelling heette Groot-Bronswijk. Daar kwam ik pas achter toen ik er al werkte, ik kwam op een zaal waar zwakzinnige mensen zaten die allerlei rare geluiden maakten en die naar me toe kwamen. De verpleegkundige had me alleen gelaten en de deur achter haar in het slot gedaan.Daar sta je dan als 17 jarige meid, ik kon wel door de grond gaan van angst.Toen was de voorlichting nog niet zo als nu het geval is. Het geloof was de grootste prioriteit bij het solliciteren en dat was wel goed, dus je had de baan voordat je iets wist.Ik woonde daar in de zusterflat boven de bewoners .Eerst ben ik met de ziekenverzorging begonnen, maar na een jaar ben ik overgestapt naar de opleiding van psychiatrisch B verpleegkundige. Deze opleiding duurde vier jaar. Het was soms een zware opgave om met zulke probleemmensen te moeten werken omdat je zelf nog zo jong en onervaren was.Maar ik heb hier ook veel geleerd en ben blij dat ik mijn diploma gehaald heb.Je kwam op verschillende afdelingen zoals ouderen en jongeren psychiatrie, alcoholisme en drugsverslaving, zwakzinnigen, enz.Dit was allemaal heel leerzaam en je kwam jezelf voortdurend tegen, dit alles heeft me wel veel sterker gemaakt en hiermee heb ik veel mensenkennis opgedaan.In Wagenborgen leerde ik ook mijn man Harry van der Wal kennen die ook de opleiding volgde en na een paar jaar zijn we getrouwd, in november 1975 . Dit jaar alweer 32 jaar geleden.Mijn man woonde in Delfzijl en zodoende zijn we hier in het Groningerland blijven wonen. Eerst een paar jaar in Godlinze gewoond waar we een klein huisje hadden gekocht dat we helemaal opgeknapt hebben. Ondertussen bleven we op Groot-Bronswijk werken totdat onze eerste dochter Dianne in 1978 werd geboren. Het huisje werd toen te klein en we zijn toen verhuisd naar Nieuwolda waar we nu al bijna 29 jaar wonen. Toen kwam onze tweede meid Sabine in 1981 en in 1986 kwam onze laatste dochter Henrieke .Toen de kinderen er waren ben ik een paar jaren gestopt met werken. In 1990 weer begonnen als oproepkracht in Groot-Bronswijk. Hier kon ik geen parttime baan weer krijgen en ik ben toen in het verpleegtehuis Vliethoven in Delfzijl gaan werken. Hier werk ik nu nog voor 52% en ik werk op de somatische afdeling. Voornamelijk werk in de nachtdienst, 8 per maand en af en toe een late dienst. Dit bevalt me prima .Ik kom uit een gezin van 8 kinderen, mijn vader is al overleden toen ik 1 jaar oud was en mijn moeder had een zware taak om voor ons gezin te zorgen. Geld was er haast niet en ik kan er soms nog niet bij dat ze het toch maar voor elkaar gekregen heeft. Altijd was ze er voor je en iedereen kon bij haar terecht, de koffiepot stond altijd klaar voor eventuele bezoekers.Het was dan ook een groot verlies dat ze op 72 jarige leeftijd overleed aan een hersenbloeding.Maar mijn moeder had een rotsvast geloof in haar Heiland, ze wist dat Hij altijd voor haar klaar stond en dat Hij haar overal door heen hielp. Dit heeft ze ook overgebracht aan haar kinderen en daardoor weet ik ook zeker dat wij elkaar weer zien hierboven .Eerst was ik gereformeerd maar door de jaren heen wou ik meer het geloof beleven en ik en mijn man zijn toen bij de baptisten gemeente in Delfzijl gegaan. Hier zijn we ook gedoopt en onze oudste kinderen ook. De jongste laat zich nu met de Pasen dopen .Onze kinderen zijn allemaal al het huis uit. Dianne, de oudste, woont samen en woont in Utrecht waar ze een opleiding volgt als aio in de biotechnologie. Ze werkt in het UMC in Utrecht.De middelste dochter Sabine woont ook samen en woont in Amstelveen .Zij doet nu een opleiding MBO-V. Ze zit in het laatste jaar en werkt in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen.Onze jongste dochter Henrieke is al getrouwd en werkt als kapster in Winschoten en zij woont hier ook, gelukkig dicht bij ons.Dit was zo ongeveer mijn levensloop .Vriendelijke groeten van Willy van der Wal-Post.Ik stuur nog later nog wat foto,s . .

191. Levensloop Pieter Kooi (14-03-2007)


Op 1 maart 1953 zag ik het licht aan de Noorderweg 6 te Vroomshoop. Alwaar mijn moeder diverse keren met mij naar het consultatiebureau moest om te kijken of ik wel genoeg vrat c.q. moedermelk slurpte, daar ik zie dat er diverse aantekeningen zijn gemaakt op mijn consultatiekaart. (zie commissie tot bevorderering der hygiene van moeder en kind in Overijssel)
De eerste jaren herinner ik me zoals iedereen natuurlijk niet meer, maar de kleuterschool die stond waar later gebouw Irene verrees staat me nog goed bij. Ik weet nog dat er een reusachtig klimrek voor de school stond, waar wij jongens (van 3 a 4), natuurlijk enorm tegenop keken, maar ondertussen gevaarlijke capriolen uithaalden om bovenin te komen. Ook staat me bij dat het een keer enorm warm was (waarschijnlijk zomer ’58) en we zo ongeveer de hele dag buiten waren. De juffrouw die we daar hadden was volgens mij iemand met bril (heette ze niet juffr. Bergsma?) (Foto:Pieter Kooi op de kleuterschool)

Op de lagere school herinner ik me nog het door het raam toegeschoven thee/koffie wat werd gebracht door mw/juffr.van Duin. Ook het tollen wat op gezette tijden rage was (ik zie dat nu weinig meer!) en het knikkeren met meksies, waarbij de kinkkers niet mochten stuiteren, blijft in mijn herinnering.
Ik moet ongeveer 7 jaar geweest zijn toen ik deze tekening maakte (Foto1960 tekening Pieter Kooi). Wie raadt welk monumentale pand in Vroomshoop dit is!?
Als je vroeger lid was van de Donald Duck kreeg je, als je jarig was, ook een leuke kaart toegestuurd van Kwik, Kwek en Kwak. (Leuke kaartjes kreeg je vroeger)
Ook als je lenig was en goed bewoog onder het regiem van Meester Alberts kreeg je na gedane arbeid een leuke prent! Die ook al staan onder nummer:

Na de lagere school kwam voor mij de MULO, waar ik mijn rapport uit de 1e klas laat zien, daar deze tenminste nog enige positieve cijfers laat zien. (rapport MULO 1e klas)
Na daar 5 jaren te hebben gezwoegd kreeg ik dan eindelijk mijn fel begeerde papiertje in de Runneboom te Almelo. (foto:MULO-examencijferlijst)
Natuurlijk hadden we daar ook veel lol :” Teken-Visser” (dus niet Duits-Visser) kreeg eens een ontzettende trap in z’n achterste van Teun, daar we hadden gewed om 10 gulden dat Teun dat niet durfde. Teun liep naar voren en vroeg aan Visser of hij hem voor 5 gulden een schop mocht geven. Visser zei: daar werk ik natuurlijk aan mee, en vervolgens was ik m’n 10 gulden kwijt!

Na de MULO toog ik naar Enschede waar ik 3 jaren op de Middelbare Textiel Handelsschool zat. In het laatste jaar leerde ik Anneke van Halen kennen, waar ik aardig van onder de indruk raakte en haar vroeg (of zij vroeg mij, ik weet het niet meer) rond onze verloving in 1973 (Foto:Anneke en Pieter verloofd) om te trouwen in 1974. Ik zat toen in militaire dienst en diverse makkers zijn toen op de bruiloft geweest.

Uit militaire dienst hebben we samen 3 jaren in Leeuwarden vertoefd, alwaar ik bedrijfsleider werd van een jeanszaak zoals die er in die tijd veel als paddestoelen uit de grond kropen. Dit hadden we na 3 jaren wel gezien en dachten: dit kunnen we zelf ook en vertrokken weer terug naar Twente. Het werd Enschede waar een pand huurden aan de Korte Haaksbergerstraat en besloten een jeanszaak te starten voor hem en haar. De naam Pico Mode (Pieter Kooi) is met een “C” daar het met een “K” minder geschikt werd geacht door het reclamebureau wat ons destijds adviseerde. (F: Pieter als jonge ondernemer)
Inmiddels hebben we ook aan de overkant van de straat onze enorme kinder-/schoenen-/babyzaak in diverse aaneengesloten panden. Laatste uitbreiding is van najaar 2006 ( zie voor meer informatie
www.pico-mode.nl ) Site wordt binnenkort vernieuwd daar van onze kinderzaak de gevel totaal vernieuwd is.
Ook ben ik in onze zaak en bij diverse buren, vrienden en familie in de decembermaanden op bezoek geweest om de kleine kinderen te vermaken, troosten of streng toe te spreken. (Foto: Sinterklaas Pieter Kooi)

In 1979, 1980 en 1983 hebben wij 3 prachtige meiden gekregen: Jolanda, Marjolein en Anne-Marie wat met recht onze trots mag heten.
Jolanda studeerde in Enschede en Rotterdam en heeft nu een boeiende baan in Hong Kong. Marjolein studeert (nog steeds) op de V.U. en moet dit jaar haar studie Comm./informatie afronden (hoop ik) Anne-Marie zit in Doorn op de T.M.O. (Textiel Management Opleiding) en studeert over een jaar af. (Foto:Anne-Marie, Jolanda, Marjolein)
Van Anneke maakte ik 2 jaren geleden een leuke foto die een plaatsje in huis heeft gekregen












(Anneke 2004)

Onze vakanties met de kinderen heeft zich de laaste jaren dat ze meegingen voornamelijk afgespeeld in Porlezza (Italië-Luganomeer). We probeerden altijd de beste plek te veroveren vooraan, waar je dan een prachtig uitzicht had over het meer (Foto: Pieter Porlezzea)

De laatste vakantie is van zeer recente datum, t.w. februari 2007.
We hebben toen een korte vakantie in Maleisië gehad en hebben samen met Jolanda, die vanuit H.K. vloog, de binnenlanden ontdekt zoals op bijgaande foto’s is te zien (F: Anneke en Jolanda racen door ’t water) Ook zijn we nog op het eiland Langkawi geweest waar we op het warme zonnige strand heerlijk hebben uitgerust van onze jungle-trip.

Voor zover het leven van Pieter Kooi.

190. Levensloop F E (Fierman Eduard) van Duijn en G H (Gerritdina Hermina) van Duijn-Wensink

meester van Duijn in 1938

Met dank aan Henk van Duijn, de zoon van onze bovenmeester, is onderstaande levensloop met foto's tot stand gekomen. Wellicht gaat meester Oldenkamp hierop nog een aanvulling geven.

Eduard van Duijn werd geboren op 26 juli 1909 in Coevorden. Zijn ouders hadden daar een textielwinkel. Zijn oudere broer Cees studeerde medicijnen in Groningen en werd huisarts in Vroomshoop. Zoals zovelen overkwam in de crisistijd ging de textielwinkel failliet en was er geen geld meer om Eduard te laten studeren. Hij ging daarom naar de “Normaalschool”, een verkorte uitvoering van de kweekschool en werd onderwijzer.

Juffrouw van Duijn, toen nog Wensink in 1937

Mien Wensink werd geboren op 10 augustus 1912 in Enschede. Na het behalen van haar kweekschool diploma vertrok ze in 1932 naar Vroomshoop waar ze een aanstelling had als onderwijzeres aan de Hervormde School. Hier maakte ze al snel vrienden , maar werd ook geconfronteerd met bittere armoede en slechte woonomstandigheden voor veel van haar leerlingen. Ze was niet alleen schooljuf maar ook sociaal werkster. Zo organiseerde ze in Enschede kledinginzamelingen voor haar leerlingen. Een van haar beste vriendinnen werd de vrouw van dokter van Duijn.

Meester van Duijn had grote moeite om aan een vaste aanstelling te komen, als jong onderwijzer kon hij alleen maar tijdelijke aanstellingen krijgen. In korte tijd heeft hij op 13 scholen les gegeven door het hele land. Hij heeft ook nog korte tijd les gegeven op de Hervormde School in Vroomshoop. In de tussentijd hadden Eduard en Mien elkaar al ontmoet bij zijn broer thuis.

Meester van Duijn links achter, juf Bekkering en handwerk juf Visser. Zittend links juf Terpstra, in het midden meester Rutgers en rechts meester Kerkkamp.
Dit was het team in 1937, mevrouw Nieboer, moeder van Warner, heeft in samenwerking met de de heer Rieks en mevrouw Minie Lambers de namen aangeleverd.
Kort hierna, in 1935, kreeg Eduard een vaste aanstelling als onderwijzer aan de Gereformeerde School waar Meester Rutgers het hoofd was.

In 1938 trouwden Eduard en Mien in een voor die tijd ongebruikelijke oecumenische dienst.
In 1939 werd het eerste kind, Eef, geboren en in 1945 volgde Henk.

In 1946 ging meester Rutgers met pensioen en werd meester van Duijn het nieuwe hoofd. Tot juli 1974 heeft hij deze taak met volle inzet en overtuiging uitgevoerd. Naast het schoolwerk was hij ook maatschappelijk actief in de AR kiesvereniging, Kerkeraad, Rode Kruis etc.

Voor mevrouw van Duijn stond het gezin en familie centraal, maar dan kwam de school. Zij was op elk (ongelegen) moment invalster en heeft jarenlang handwerklessen gegeven. Ook op maatschappelijk gebied was ze actief. Zo was ze ook gedurende een aantal perioden ouderling in de Gereformeerde Kerk.

Meester van Duijn keek erg uit naar zijn pensioen en had veel plannen om meer tijd te besteden aan zijn hobbies zoals fotografie. Ook was een grote wens van hem om een reis te maken naar Canada en de Verenigde Staten om geemigreerde oud leerlingen te bezoeken. Helaas is hier niets van terecht gekomen, hij werd ernstig ziek en overleed op 1 juli 1975.

Mevrouw van Duijn heeft tot medio 2001 aan de Kenedystraat gewoond. Zij voelde zich erg thuis in Vroomshoop en ontving ook van velen steun en aandacht. De laatste 2 jaar voor haar overlijden op 24 augustus 2003 verbleef ze in Kronnenzommer in Hellendoorn.

188. Van het één komt het ander!

Warner Nieboer heeft een vakantiehuis in Sauerland Duitsland en Teun Kolkman heeft een caravan in Vasse. Toen ik las dat Warner een prachtig vakantie huis heeft in Sauerland hebben we de koppen even bij elkaar gestoken. We verhuren geen van beiden onze accomodaties commercieel. Maar alleen maar via via. Omdat je dan weet wie er gebruik van gaat maken. We hebben het plan opgevat om tegen 'low budget' prijzen onze accomodaties aan te bieden aan oud klasgenoten. Warner geeft als eerste onder nummer 187 een omschrijving van zijn vakantiewoning. Hij is mij voor, ik moet de mijne nog maken.

187. Vakantie woning Warner Nieboer


Zoals al vermeld in mijn "levensloop", bezitten wij een vakantiehuis in het Sauerland in Duitsland. Voor de mogelijk geïnteresseerden onder jullie, zal ik het huis en de omgeving beschrijven.

Het betreft een vrijstaande vakantiewoning met drie slaapkamers met zes vaste slaapplaatsen. Er is een gezellige ruime zitkamer, eetkamer en een ruime open keuken. De keuken is enkele jaren geleden volledig vernieuwd, evenals de badkamer. In de keuken staan bijv. een koelkast, vrieskast, wasmachine en wasdroger en, voor het echte vakantiegevoel, een geïntegreerde vaatwasser.
Naast een elektrische kachel staat in de zitkamer een gezellige houtkachel. Het hout wat hiervoor nodig is, ligt opgestapeld naast de woning en wordt door ons gratis ter beschikking gesteld aan onze gasten. Er is een ktv met satellietontvangst, waardoor een zeer ruim aanbod van zenders, ook de gangbare Nederlandse, wordt geboden. Verder staan spelletjes, elektrische barbecue, compleet tuinameublement e.d. ter beschikking. Vanuit het huis heb je een onbelemmerd uitzicht naar buiten, wat het vakantiegevoel alleen maar ten goede komt. Naast het huis is de mogelijkheid om de auto te parkeren. Tevens zijn voor de sportievelingen twee atb's ter beschikking. Op circa 50 meter afstand wandel je zo een enorm groot natuurbos in, een bos wat inmiddels als Nationalpark is aangewezen door de Duitse staat.
Aan de andere zijde van dit Nationalpark ligt het grootste stuwmeer, de Edersee met een enorme stuwdam, welke in WO2 nog zwaar is gebombardeerd. Langs de Edersee ligt bijv. het slot Waldeck, van waaruit je van een fantastisch uitzicht kunt genieten. Dit slot, waar koningin Emma heeft gewoond met prins Hendrik, is ook te bezichtigen.
Op zo'n twee km van het park, dat in totaal ongeveer 180 vakantiewoningen om vat, ligt het plaatsje Frankenau. Dit plaatsje biedt alles wat je als vakantieganger in den vreemde nodig hebt: enkele bakkers, slagers, een supermarkt, enkele andere dorpswinkeltjes en een tankstation. Eén bakker (...onze bakker) biedt zelfs de mogelijkheid zonder prijsverhoging om vooraf bestelde bakkerswaren (brood e.d.) aan huis te laten bezorgen. Waardoor je 's-morgens al kunt ontbijten met vers- gebakken Duitse broodjes, zonder daarvoor eerst naar het dorp te hoeven rijden. Verder biedt Frankenau twee uitstekende restaurants waar het gezellig en goed toeven is en waar de prijzen alleszins meevallen.
In de omgeving van Frankenau liggen allerlei leuke of bijzondere plaatsen, zoals Frankenberg, Bad Wildungen, Fritzlar (gesticht door Bonifatius) en Kassel.
Verder liggen de bekende (wintersport-) plaatsen Winterberg en Willingen op circa een half uurtje rijden.

Wij verhuren ons vakantiehuis rechtstreeks zonder tussenkomst van derden. Voor mijn oud-klasgenoten bestaat de mogelijkheid om het vakantiehuis te huren voor een aanbiedingsprijs (zonder bijkomende kosten) van € 45,= per nacht.
Frankenau ligt op een afstand van circa vier uur rijden vanaf Vroomshoop.
In de komende zomervakantie is het huis nog vrij voor 21 juli, tussen 5 augustus en 18 augustus en vanaf 2 september.
De huurperiode is niet gebonden aan enige beperking qua aantal dagen/nachten.
Indien je interesse is gewekt, dan kun je gerust contact opnemen met Hannet of met mij voor nadere info.
Telefoon 0543-534340 of 06-48672486.

Een mooie site om een eerste indruk te krijgen, is
www.ferienpark-frankenau.eu
Ons huis is soortgelijk aan het vakantiehuis op de foto's op deze site.

186. Je bent 82 en volgt dagelijks ons blogspot!


Nog maar net is ze 82 de moeder van Warner Nieboer. Onlangs vierden ze dat samen met de familie in Irene te Vroomshoop. Broer Bert van Warner heeft anderhalf jaar geleden gezorgd voor een computer voor moeder op het oude vertrouwde adres Julianastraat 57. Ze mailt met een nicht in Australie. En sinds het bestaan van ons blog kijkt ze er iedere dag op. Warner krijgt regelmatig telefoontjes of hij dat en dat al gezien heeft en dan is zijn moeder hem voor met het nieuws! Niet alleen voor Jan Sterk maar ook voor mevrouw Nieboer neem ik mijn pet af! Enne.....nog van harte gefeliciteerd met uw 82e verjaardag. Ik wens u nog veel plezier met ons blog. Hartelijke groet van Teun Kolkman.

185. Gillende meiden! In die andere groep! (klas4 1960/1961)


(van het blogsecretariaat via correspondent juffrouw Nauta)

Ze zeggen wel eens Jan met de pet! Maar dit was er echt één en dan wel letterlijk. Jan Sterk, hij woonde vroeger aan de Hammerstraat, vanaf de brug richting Den Ham het laatste huis rechts voor de spoorlijn nr 40. Zijn moeder 'naaide' heel Vroomshoop aan elkaar. Zijn vader ging iedere dag met de boemel naar Hengelo en werkte bij Stork. Zijn vader is allang overleden en zijn moeder verblijft in een verzorgingshuis te Vriezenveen. Het huis aan de spoorlijn staat te koop. Jan woont in Wierden en is al jaren gelukkig getrouwd met zijn Tieneke. Jan droeg de pet omdat hij vroeger veel last van hoofdpijn had, aldus juffrouw Nauta.

Het moet in de winter van 1958/1959 gebeurd zijn. Want er lag volop sneeuw. Of er muizenvallen in de klas stonden is niet helemaal duidelijk. Maar Jan vondt een muis en verpakte het buiten in een sneeuwbal. Juffrouw Nauta, moest er ook niets van hebben, maar ziet nog de glinsterende ogen van Jan. Gillende meiden, die uit een gesmolten sneeuwbal een dode muis te voorschijn zien komen. Jan, ik neem mijn pet voor je af!

Toeval bestaat niet! Jan Sterk was de eerste die vanuit de andere klas reageerde op het blog en vandaag belde juffrouw Nauta met bovenstaande annekdote. Wat een feest van herkenning!

184. Hoe zo'n knikker, mexie dan kan rollen!

klik voor een vergroting op het adressenbestand


Op 9 juni is er ook een reunie in Vroomshoop van de meester van Duijn school. Maar dan van 2 klassen hoger klas 4 1960/1961. Er wordt door hen gereageerd op foto nr 178. Het schoolreisje naar Schiphol. De meeste meiden en jongens van de reunie van 9 juni staan dus op die foto. Er staan ook enkele familieleden bij van onze groep. In ieder geval Carl Voorhaar de zus van Riette. En Ria Kooi de zus van Pieter. Gerrit Dekker de broer van Geertje. Igny de broer van Nico Stegeman. Wat een feest van herkenning. Waarschijnlijk is dit de groep die ons het vroeger moeilijk maakte met knikkeren. Je had knikkers, mexies en van die hele grote. En je riep dan 1 op de zoveelste. En ze gingen dan een tegel verder staan dan dat was afgesproken. Ze hebben ons vast ook een tol afgepakt. Wat ik ook nog weet is dat zij in ieder geval het spel in de kring speelden wat Giny Kremer in haar levensloop onder nr 138 aanhaalde. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 wie moet mij een kusje geven, wat van de meesters niet mocht volgens juffrouw Nauta. Joop Borkent mijn collega in dezen van 2 klassen hoger mailde mij over hun reunie, nadat ik al door Greetje Koster en Betty Bolhoeve was benaderd. Hij mailt aan zijn klasgenoten: Leuke foto’s en nog veel meer op de site. Pluim voor Teun Kolkman. (Vroeger kregen we een stempelplaatje of een plakplaatje)
Ik stuur een mail naar allen waarvan wij het mailadres hebben ontvangen van onze klas.
Zie website:
http://reunie21aprilvroomshoop.blogspot.com


Toch leuk, dat doet goed, zo'n plakplaatje van Joop Borkent op de late zaterdagavond.


Klas 4 uit 1960/1961 ik wens jullie namens klas 6 van 1964/1965 een fantastisch terugzien! En heb net zo veel voorpret als wij!


Voor onze reunisten: ik heb alle klasgenoten van Joop Borkent in kennis gesteld van dit bericht.
De drijftol

Nooit loopt mijn drijftol zonder slagen;
Want hou ik op, dan loopt hij niet.
Ik heb in al dat slaan verdriet,
En zal om ander speelgoed vragen.
Maar is 't ook zo met Flipje niet?
Ja; had ik nimmer slaag te vrezen
'k Zou zelden in mijn boeken lezen,
En dat geeft vader ook verdriet.
Foei dat ik van een tol moet leeren,
met vlijt te werken zonder dwang,
'k Wil, tot mijn straf, mijn levenlang
Geen ander speelgoed gaan begeeren.

183. Bericht van de penningmeester


Was ik toen ook al aan het boekhouden?

Beste allemaal,
Ik heb 19 van de 42 betalingen op mijn bankrekening staan. Op 1 april willen we graag definitieve afspraken gaan maken met de locatie Zandstuve, waar wij de reunie houden. A.u.b. graag voor 1 april jullie bijdrage overmaken voor het feest van herkenning! Zie rechts boven aan het blog voor de gegevens.


Groeten Geert Bosch en graag tot 21 april!

182. Reactie Nico Stegeman op foto nr 178

Ha die Teun,
ook volgens mijn broer Ignaz (toen Igny) werd de foto gemaakt op Schiphol. Hij is de 6e van rechts van de voorste rij. Rudy Kremer (broer van Gerrit) staat helemaal bovenaan links op de ladder.
groeten,
Nico

181. Muziek uit 1965

Warner Nieboer was zijn tijd al vooruit en had in 1961 al de eerste pick up. Wie van ons had kunnen bedenken dat je 45 jaar later op een blogspot een link aan kunt klikken om de muziek van toen te horen. Oke, Twist and Shout: http://www.albinoblacksheep.com/audio/midi/?src=The_Beatles_-_Twist_And_Shout


De eerste Nederlandse Hitparade in 1965. We haalden de gedrukte versie bij Radio Entjes aan de Hammerstraat te Vroomshoop. Voor het eerst in de geschiedenis gaat de Top 40 de lucht in via Radio Veronica. De eerste editie van deze hitlijst was echter nog niet in gedrukte vorm verkrijgbaar. Pas de 2de editie was in de platenzaak af te halen. Op de eerste Top 40 stond "I feel fine" van de Beatles op nummer 1. Klik op de link en laat ook anderen meegenieten .http://www.albinoblacksheep.com/flash/ifeelfine.php

(foto Ad Bouman)


Geschiedenis De Top 40 begon als Veronica Top 40; deze werd elke zaterdag (vanaf 2 januari 1965) op Radio Veronica uitgezonden en groeide in de loop der jaren uit tot (een onderdeel van) "De nationale zaterdagmiddaggebeurtenis", waarvan ook de Tipparade met de Alarmschijf deel uitmaakte. Het programma bleek zo succesvol dat op de in 1965 opgerichte concurrent Hilversum 3 de VPRO in 1968 een eigen top 20 begon die uitgroeide tot de Hilversum 3 Top 30, later Daverende Dertig, Nationale Hitparade en Mega Top 50 (van 1997-2002 ook onder de naam Mega Top 100).

180. Wat gebeurde er in 1965, het jaar dat wij de meester van Duijn school verlieten!

Vrouwen in Markense klederdracht bewonderen in 1965 op een voorjaarsbeurs het nieuwste model gasfornuis van dat moment.

14-07-1965
Onze landgenoot Jan Janssen wordt in het Parijse ©Parc des Princes© gecomplimenteerd door Jacques Goddet met zijn prima prestatie in de Tour de France 1965.






28-06-1965
SOESTDIJK - Een dolgelukkig paar. Direct na de bekendmaking van hun verloving in 1965 maakten Beatrix en Claus een wandeling door de tuin.



15-09-1965
Opstelling elftal FC Twente, seizoen 1965/1966 Staand vlnr: Kees Warringa-Ruud Vondeling-Daisy ter Beek-Willem de Vries-Johan Plageman-Job Hoomans=trainer Friederich Donenfeld. Knielend vlnr: Heinz Hoher-Egbert ter Mors-Anton ©Spitz© Kohn-Ned Bulatovic-Issy ten Donkelaar.







31-08-1965
SNEEK - Het 12-jarige Elsje Klik temidden van haar klasgenoten op de LTS (Lagere Technische School) in Sneek. Elsje wilde timmerman worden en aangezien haar ouders daarmee akoord gingen stond zij in 1965 als enige vrouw haar mannetje met zaag en hamer.













11-08-1965
De 2 miljoenste teevee-kijker Bij de dienst luister- en kijkgelden te Den Haag is woens dagochtend officieel als twee miljoenste ingeschreven de heer C. Bouterse uit Schagen. De foto toont de heer Bouterse, terwijl hij voor de eerste keer zijn toestel aanzet, temidden van zijn gezin.


24-01-1965
Recente foto van Sir Winston Churchill (1874-1965). De staatsman, beroemd om zijn V-teken, overleed op 24/1 en kreeg een staatsbegrafenis. Churchill was een van de belangrijkste staatslieden van de 20e eeuw, vooral door zijn optreden als premier van het Verenigd Koninkrijk gedurende de Tweede Wereldoorlog.Toen zijn kist de Thames afvoer bogen de havenkranen en groetten hem voor de laatste keer.








179. Reactie op foto van nr 178

Hoi Teun,

Het adres van jullie blog kreeg ik begin februari van Klaas de Groot, mijn neef. Ik beleef er elke dag veel plezier aan, ik kijk nl altijd even. En ik ken er natuurlijk toch ook veel lui van, of hun vaders, moeders, broers en zussen. Ik vind dat jij op je vader lijkt. En de foto met het vliegtuig is van onze klas en misschien 1 klas hoger. Het is op schiphol gemaakt. Daar zijn ze met een schoolreisje heen geweest. Ik mocht niet mee omdat het te duur was. Dus ik sta er niet op maar ik vind het heel leuk om deze foto te zien. En ik hoop dat de mensen op onze reünie op 6 juni as veel foto's meenemen. Ik heb er nl zelf niet zoveel.

Ik wil je dus toch even complimenteren met je mooie blog.

Ps het gezocht adres is achterhaald door juffrouw Nauta

Groeten, Greetje Koster

178. Schoolreis naar Schiphol


Pracht foto maar helaas niet van ons! Waarschijnlijk klas 4 1960/1961 en klas 5. Meester Oldenkamp stuurde het in. Ik herken wel veel koppen. 4e van rechts voor hurkend Hans Nieboer (onze gids op 21 april). 4e van rechts 2e rij Dineke van der Kolk. 6e van rechts eerste rij Igny Stegeman. Links bovenaan op de ladder Rudy Kremer. 2e links voor Theo Welmers. Mischien staan jullie broers en of zusters er wel op. Het hoort allemaal bij het feest van herkenning van 21 april!

177. Het team van latere datum


Wanneer ik mij niet vergis zit rechtsvoor de zus van Gert Bulthuis, de nieuwste juf in die tijd, maar waarschijnlijk na ons. Aan de hoofden van meester van Duijn, juffrouw van Duijn en juffrouw Nauta te zien heeft meester Oldenkamp net iets leuks (stouts) gezegd!

176. Klas 4 een foto uit het archief van meester Oldenkamp

Fantastisch een foto van klas 4. (Klik op de foto en herken die koppen) Bedankt meester Oldenkamp! Nu hebben we klas 1, 2, 4 en 5. Waar is die foto van klas 3 en klas 6?
Inmiddels kan ik heel veel namen benoemen, maar toch nog weer werk voor de ijzeren geheugens van Warna en Geertje in samenspraak met onze uitgever Nico Stegman.
Zo vrolijk Giny ons aankeek in klas 5, zo boos zit ze nu gehurkt rechts voor. Gerja Dubbink zit er naast en zij weet wat er aan de hand is! Ze is vast haar brei werk kwijt! En vooral die derde pen!