205. Levensloop Klaas de Groot
Hallo oud-klasgenoten,
Ik lees met verbazing jullie verhalen op het blog. Dat jullie dat allemaal nog weten! Voor mij is het meer een o ja-erlebnis. Wel hartstikke leuk natuurlijk. Maar goed, ook ik zal mijn verhaal vertellen.
Uit eerste hand kan ik jullie iets vertellen over mijn eerste levensjaren. Mijn vader, in mei wordt hij 83, en mijn moeder, in januari 77 geworden, leven allebei nog. Ze wonen in goede gezondheid en zelfstandig aan de Beukenhoek in Vroomshoop. Als de weersomstandigheden het toelaten, maken we samen bijna elke zondagmiddag nog een wandeling van ongeveer een uur. De ene keer een rondje Vroomshoop, waarbij alle bouwactiviteiten bekeken moeten worden, een andere keer door een van de mooie stukjes natuur in de omgeving. Mijn vader en moeder hebben 4 kinderen. Ik ben de oudste. Mijn zus Alice, die in Duitsland woont aan de rand van het Odenwald, komt een jaartje achter mij aan en zat dus een klas lager dan ons. Henk George is mijn eerstvolgende broer en vergezeld ons vaak op de zondagmiddagwandelingen. Mijn jongste broer is Roel, die in Enschede woont.
Ben geboren op 19 april 1953 op het adres Hammerstraat 18, het wordt binnenkort afgebroken. Het voorste deel van het pand was opslagruimte van Heinz Entjes die z'n winkel, die van de Nederlandse Hitparade, en werkplaats aan de overkant van de straat had. In het achterste deel woonden wij. Op een motor, die tegen wat strobalen in de schuur stond, heb ik virtueel zitten racen. Bij de buren, schoenmaker de Vries, kwam ik ook veel over de vloer en verder liep ik op m'n klompen richting de brug om in de etalage van Kottier te kijken naar de elektrische trein die daar rondjes reed. Van de kleuterschool weet ik mij niets te herinneren.
In 1957 verhuisden we naar Julianastraat 26. Mijn vader en moeder hadden daar een huis laten zetten. Bouw- en grondkosten: f 20.000.--. Teun, vergelijk maar met jouw huis op Julianastraat 7b, Het huis was getekend door dezelfde architect, nml. Schuitemaker.
(julianastraat 7b huis van Teun Kolkman)
Op de lagere school speelde ik onder andere met Pieter Kooi. Die tekening van het monumentale pand kent voor mij geen geheimen. Op de grote zolder boven de zaak had, en heeft?, Renzo, de oudere broer van Pieter, een grote treinbaan. Hij vond het niet leuk als wij met z'n trein aan het spelen waren geweest! Voor een van de ramen boven hangt nu een webcam die beelden van Vroomshoop, via de site van oud-Vroomshoper Jan Kassies, over de hele wereld stuurt.
De verjaardagen van Geert Bosch waren bijzonder, niet omdat Geert jarig was maar omdat z'n vader leuke verhaaltjes en goede moppen kon vertellen.
Op feest- en gedenkdagen moest de vlag uit op school. Daar kwam de schilder voor in actie en aangezien dat mijn vader was, heb ik vaak geholpen de vlag uit te steken en weer te strijken.
Ter afsluiting van het clubseizoen heeft de jongensclub zeker een keer meegedaan met een toneelstukje "De zangvereniging van ….. " Zeker 10 pijprokende, met alle gevolgen van dien, jongens van ongeveer 12 jaar op het podium in Irene. Speelde Gerrit Kremer niet de rol van een wat doof koorlid, die met het zingen niet helemaal in de pas liep met de rest?
Na de lagere school naar de HBS in Hardenberg. Daar hebben jullie al meer over gelezen.
Verzamelen met de fiets bij Kottier. Op een zonnige morgen schrokken we behoorlijk toen het zonnescherm naar beneden kwam, wel langzaam maar toch. Wat bleek, bij een recente verbouwing/uitbreiding was een zonlichtgevoelige cel geplaatst. Die zorgde ervoor dat het zonnescherm, nog voor de zonnestralen het speelgoed in de etalage kon doen verkleuren, op tijd naar beneden ging. Jaap Kottier kon nog mooi even in bed blijven liggen.
Bert Visser, van "de dubbele stroate", memoreerde al even aan Berry Brugman. Komende uit Almelo pikt hij op zaterdagmorgen, ja, ja ook op zaterdagmorgen moesten we nog lessen volgen, een aantal fietsers op bij de afslag Mariënberg. Wat later uit bed en zaterdagmiddag op tijd in huis voor de sport! Eenmaal kwam hij lijkbleek het viaduct afgelopen, had nog net kunnen uitwijken voor een tegenligger, z'n auto in de vangrail. "Of iemand iets te roken had" was z'n eerste vraag.
Was ons record Hardenberg-Vroomshoop, op huus an, 28 minuten? Wind mee, maar niet gestayerd door een Solex.
De jaarlijkse sportdag begon met een nachtje kamperen. Wie heeft samen met mij in zo'n piepklein militair tentje gekampeerd? Na in vijf jaar drie klassen te hebben doorlopen, was het einde oefening voor mij op de Jan van Arkel. Een paar jaar later, na een reünie!, nog eens met de auto van mijn vader in de sloot terechtgekomen. Linker bochten rijden was niet mogelijk door het ingedeukte spatbord, dus er werd een speciale rechtsom route gereden naar en door Vroomshoop.
Opa en oma de Groot hadden een schilderszaak en drogisterij aan de Hammerstraat 35. Opa was de schilder en oma deed de drogisterij. Mijn vader was ook schilder maar had ook z'n papieren voor de drogisterij.
Na een winter aan het Kortenaerplein gewoond te hebben, werd er stuivertje gewisseld. In 1969 wij, na een flinke verbouwing/uitbreiding, naar de Hammerstraat en opa en oma naar de Julianastraat. Met de schildertak werd gestopt, verf en aanverwante artikelen werden nog wel volop verkocht. "Drogisterij de Groot, Verf, Glas en Behang" kwam op de gevel te staan.
Drogist zijn was misschien ook wel mijn toekomst en daarom volgde ik het advies van mijn vader op. In 1970 ging ik in Hengelo een opleiding tot apothekersassistent volgen. Wist ik veel, allemaal meiden. Voelde me prima thuis tussen de vrouwen en liep stage bij apotheek Dam Backer aan de Grotestraat-Citypromenade, in Almelo. Vervoermiddel: Een witte Puch! Direct na het behalen van mijn diploma in militaire dienst. Na de "basistraining" als opleider aan de slag. Dienstplichtig sergeant de Groot die 2x een groep rekruten van 10 man ook weer tot soldaat opleidde. Achteraf gezien een aparte ervaring.
In november 1974, na 18 maanden dienstplicht, kon ik direct aan het werk bij de apotheek waar ik ook stage had gelopen. Na voldoende werkervaring te hebben opgedaan, deed je ook nachtdienst. 1x in de vier weken had de apotheek dienst. Mijn vrouwelijke collega's waren er maar wat happig op om mij wat nachtdiensten te laten draaien. Ik deed het alleen, de dames twee aan twee. Ik heb wel eens een balletje opgeworpen …….
Bea Timmer was de vriendin van mijn zus Alice en ik kende haar van de korfbal. Van het een kwam het ander (wat dat dan ook maar is) en op 5 augustus 1977 zijn we getrouwd.
We gingen wonen op het voor mij bekende adres Julianastraat 26 en daar wonen we nog steeds. Na twee verbouwingen is ons huis levensloopbestendig en hopelijk wij ook.
We zijn dit jaar 30 getrouwd en samen met onze twee kinderen plus de verkering maken we ter gelegenheid daarvan deze zomer een rondreis van drie weken door, let op Jan Reiling, Noorwegen.
Onze oudste, Wilma, studeert chemische technologie aan de UT in Enschede. Voor haar studie heeft ze drie maanden stage gelopen bij DSM in de buurt van Bergamo in Noord-Italië. Op 2 januari 2007 hebben we haar 24e verjaardag in Italië gevierd.
Ik lees met verbazing jullie verhalen op het blog. Dat jullie dat allemaal nog weten! Voor mij is het meer een o ja-erlebnis. Wel hartstikke leuk natuurlijk. Maar goed, ook ik zal mijn verhaal vertellen.
Uit eerste hand kan ik jullie iets vertellen over mijn eerste levensjaren. Mijn vader, in mei wordt hij 83, en mijn moeder, in januari 77 geworden, leven allebei nog. Ze wonen in goede gezondheid en zelfstandig aan de Beukenhoek in Vroomshoop. Als de weersomstandigheden het toelaten, maken we samen bijna elke zondagmiddag nog een wandeling van ongeveer een uur. De ene keer een rondje Vroomshoop, waarbij alle bouwactiviteiten bekeken moeten worden, een andere keer door een van de mooie stukjes natuur in de omgeving. Mijn vader en moeder hebben 4 kinderen. Ik ben de oudste. Mijn zus Alice, die in Duitsland woont aan de rand van het Odenwald, komt een jaartje achter mij aan en zat dus een klas lager dan ons. Henk George is mijn eerstvolgende broer en vergezeld ons vaak op de zondagmiddagwandelingen. Mijn jongste broer is Roel, die in Enschede woont.
Ben geboren op 19 april 1953 op het adres Hammerstraat 18, het wordt binnenkort afgebroken. Het voorste deel van het pand was opslagruimte van Heinz Entjes die z'n winkel, die van de Nederlandse Hitparade, en werkplaats aan de overkant van de straat had. In het achterste deel woonden wij. Op een motor, die tegen wat strobalen in de schuur stond, heb ik virtueel zitten racen. Bij de buren, schoenmaker de Vries, kwam ik ook veel over de vloer en verder liep ik op m'n klompen richting de brug om in de etalage van Kottier te kijken naar de elektrische trein die daar rondjes reed. Van de kleuterschool weet ik mij niets te herinneren.
In 1957 verhuisden we naar Julianastraat 26. Mijn vader en moeder hadden daar een huis laten zetten. Bouw- en grondkosten: f 20.000.--. Teun, vergelijk maar met jouw huis op Julianastraat 7b, Het huis was getekend door dezelfde architect, nml. Schuitemaker.
(julianastraat 7b huis van Teun Kolkman)Op de lagere school speelde ik onder andere met Pieter Kooi. Die tekening van het monumentale pand kent voor mij geen geheimen. Op de grote zolder boven de zaak had, en heeft?, Renzo, de oudere broer van Pieter, een grote treinbaan. Hij vond het niet leuk als wij met z'n trein aan het spelen waren geweest! Voor een van de ramen boven hangt nu een webcam die beelden van Vroomshoop, via de site van oud-Vroomshoper Jan Kassies, over de hele wereld stuurt.
De verjaardagen van Geert Bosch waren bijzonder, niet omdat Geert jarig was maar omdat z'n vader leuke verhaaltjes en goede moppen kon vertellen.
Op feest- en gedenkdagen moest de vlag uit op school. Daar kwam de schilder voor in actie en aangezien dat mijn vader was, heb ik vaak geholpen de vlag uit te steken en weer te strijken.
Ter afsluiting van het clubseizoen heeft de jongensclub zeker een keer meegedaan met een toneelstukje "De zangvereniging van ….. " Zeker 10 pijprokende, met alle gevolgen van dien, jongens van ongeveer 12 jaar op het podium in Irene. Speelde Gerrit Kremer niet de rol van een wat doof koorlid, die met het zingen niet helemaal in de pas liep met de rest?
Na de lagere school naar de HBS in Hardenberg. Daar hebben jullie al meer over gelezen.
Verzamelen met de fiets bij Kottier. Op een zonnige morgen schrokken we behoorlijk toen het zonnescherm naar beneden kwam, wel langzaam maar toch. Wat bleek, bij een recente verbouwing/uitbreiding was een zonlichtgevoelige cel geplaatst. Die zorgde ervoor dat het zonnescherm, nog voor de zonnestralen het speelgoed in de etalage kon doen verkleuren, op tijd naar beneden ging. Jaap Kottier kon nog mooi even in bed blijven liggen.
Bert Visser, van "de dubbele stroate", memoreerde al even aan Berry Brugman. Komende uit Almelo pikt hij op zaterdagmorgen, ja, ja ook op zaterdagmorgen moesten we nog lessen volgen, een aantal fietsers op bij de afslag Mariënberg. Wat later uit bed en zaterdagmiddag op tijd in huis voor de sport! Eenmaal kwam hij lijkbleek het viaduct afgelopen, had nog net kunnen uitwijken voor een tegenligger, z'n auto in de vangrail. "Of iemand iets te roken had" was z'n eerste vraag.
Was ons record Hardenberg-Vroomshoop, op huus an, 28 minuten? Wind mee, maar niet gestayerd door een Solex.
De jaarlijkse sportdag begon met een nachtje kamperen. Wie heeft samen met mij in zo'n piepklein militair tentje gekampeerd? Na in vijf jaar drie klassen te hebben doorlopen, was het einde oefening voor mij op de Jan van Arkel. Een paar jaar later, na een reünie!, nog eens met de auto van mijn vader in de sloot terechtgekomen. Linker bochten rijden was niet mogelijk door het ingedeukte spatbord, dus er werd een speciale rechtsom route gereden naar en door Vroomshoop.
Opa en oma de Groot hadden een schilderszaak en drogisterij aan de Hammerstraat 35. Opa was de schilder en oma deed de drogisterij. Mijn vader was ook schilder maar had ook z'n papieren voor de drogisterij.
Na een winter aan het Kortenaerplein gewoond te hebben, werd er stuivertje gewisseld. In 1969 wij, na een flinke verbouwing/uitbreiding, naar de Hammerstraat en opa en oma naar de Julianastraat. Met de schildertak werd gestopt, verf en aanverwante artikelen werden nog wel volop verkocht. "Drogisterij de Groot, Verf, Glas en Behang" kwam op de gevel te staan.
Drogist zijn was misschien ook wel mijn toekomst en daarom volgde ik het advies van mijn vader op. In 1970 ging ik in Hengelo een opleiding tot apothekersassistent volgen. Wist ik veel, allemaal meiden. Voelde me prima thuis tussen de vrouwen en liep stage bij apotheek Dam Backer aan de Grotestraat-Citypromenade, in Almelo. Vervoermiddel: Een witte Puch! Direct na het behalen van mijn diploma in militaire dienst. Na de "basistraining" als opleider aan de slag. Dienstplichtig sergeant de Groot die 2x een groep rekruten van 10 man ook weer tot soldaat opleidde. Achteraf gezien een aparte ervaring.
In november 1974, na 18 maanden dienstplicht, kon ik direct aan het werk bij de apotheek waar ik ook stage had gelopen. Na voldoende werkervaring te hebben opgedaan, deed je ook nachtdienst. 1x in de vier weken had de apotheek dienst. Mijn vrouwelijke collega's waren er maar wat happig op om mij wat nachtdiensten te laten draaien. Ik deed het alleen, de dames twee aan twee. Ik heb wel eens een balletje opgeworpen …….
Bea Timmer was de vriendin van mijn zus Alice en ik kende haar van de korfbal. Van het een kwam het ander (wat dat dan ook maar is) en op 5 augustus 1977 zijn we getrouwd.
We gingen wonen op het voor mij bekende adres Julianastraat 26 en daar wonen we nog steeds. Na twee verbouwingen is ons huis levensloopbestendig en hopelijk wij ook.
We zijn dit jaar 30 getrouwd en samen met onze twee kinderen plus de verkering maken we ter gelegenheid daarvan deze zomer een rondreis van drie weken door, let op Jan Reiling, Noorwegen.
Onze oudste, Wilma, studeert chemische technologie aan de UT in Enschede. Voor haar studie heeft ze drie maanden stage gelopen bij DSM in de buurt van Bergamo in Noord-Italië. Op 2 januari 2007 hebben we haar 24e verjaardag in Italië gevierd. (Wilma met vriend Evert, lekker aan de tiramisu op haar 24e verjaardag in Italië.)
(Klaas en Bea in Bergamo, Italie)
Onze zoon Marco, van 6 juni 1984, heeft na wat schoolomzwervingen en een MBO-4 diploma ICT zijn draai helemaal gevonden op de inpakafdeling van de boxsprings van Eastborn, die van de Gooise matras. Ook gaat hij het land in om showrooms van Eastborn op te bouwen.(Marco met vriendin Anne)
Moederskant van mijn stamboom is Koster, uit de Wilhelminastraat. Greetje Koster, ook al genoemd op het blog, is mijn bijna 2 jaar oudere tante. Door mijn oom Siem Koster werd ik al vroeg meegesleept naar het korfbalveld. Vanaf mijn negende was ik lid van de korfbalvereniging TOP. Wie heeft niet meegedaan aan de schoolkorfbaltoernooien! Voordat ik 20 was, had ik diverse taken op mij genomen. Ik was oa. wedstrijdsecretaris en jeugdtrainer. Diverse successen geboekt met de jeugd van TOP en 1 seizoen de jeugdselectie van Overijssel gecoacht.
In 1981 heb ik van mijn hobby mijn beroep gemaakt. Ik werd de eerste betaalde administratieve kracht van de afdeling Overijssel van het korfbalverbond. Mijn eerste standplaats was Hengelo. Prachtig die pionierstijd. In je eentje alles zelf uitvinden en uitvoeren. In 1990 werd er gefuseerd. Samen met de collega van Gelderland ging ik aan de slag in Deventer.
Het grondgebied van de afdeling Oost werd in 1999 uitgebreid. Van Enschede t/m Utrecht en van Zwolle-Kampen-Dronten t/m de Betuwe was ons werkterrein. We bleven in Deventer maar ik had er ondertussen wel 5 collega's bij.
In 2004 begon het KNKV met een reorganisatie. Dat resulteerde erin dat alles gecentraliseerd werd in Utrecht. Verhuizen was voor ons geen optie en in 2005 kwam ik bij huis.
Het valt niet mee om nog weer aan de slag te komen.
Probeer nu huisman te zijn. Bea werkt fulltime als lerares Verzorging op de locatie Vriezenveen van Het Noordik. De tuin, korfbal en kerk, in willekeurige volgorde, houden me bezig. De laatste jaren hebben we, ook door toedoen van onze dochter, het wandelen ontdekt. Niet dat we grote afstanden lopen maar meer voor de ontspanning en beweging.
De hartelijke groeten en tot ziens op de 21e.
Klaas de Groot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten